Üç beş dize..

Karanlığın ardında duruyordu gölgen. Issız, ışıksız...
Masumiyetinle kıyasladım onu. Arsızdın ve yorgun.
Hiç gidesi yoktu ellerimin ellerinden.
Susuzluğum sensizliğimdi. Sen
Keşkelere sığındığım her an bir kayıptı yere göğe sığmayan. Sınırsız öfkemle yoruldum, tükendim. Bulutlara basarım sanmıştım oysaki uçurtmamı özgürce savuran ben.
Çocuk olmaktı tek dileğim. Çocuk kalabilmekti..